Landsturmmann im Sundgau
Aus der Kriegszeitung der 8. Landwehr - Division
Wann i’ am Grenzzaun Poschte steh’
Un so e’ bissel oschtwärts seh’,
Dann seh’ i’ g’rad noch so e Rändle
Von meinem Badisch’ Ländle.
Dort driwe wohnt mei Weib und Kind,
Dort driwe weht en Heimatwind,
Ach nor dort driwe bin i froh,
Denn schöner isch’s als anderscht wo.
Un komm i’ noch emol auf d’ Welt
Un muß i wieder ziehn in’s Feld,
Dann wer i Flieger, ’s wird schon geh’n
S’isch besser als so Poschte stehn.
Wenn mich dann packt die Sehnsucht sehr,
Dann nehm’ i’ mei Maschinle her
Un flieg’ so schnell als wie der Wind
E’ bissel hin zu Weib un Kind.